Με φόντο τις Ευρωεκλογές...

Ευρωεκλογές. Πρώτο θέμα σε όλα τα κανάλια, πρώτο θέμα σε συζητήσεις και τελικά οι πιο πολλοί θα απέχουν από τη διαδικασία και θα προτιμήσουν να πάνε διακοπές. Δεν τους αδικώ, θεωρώ πως έχουν αρκετούς λόγους να είναι αγανακτισμένοι, αλλά η αποχή από τις Ευρωεκλογές δεν είναι η λύση. (Όπως είπε και ο κύριος Κώστας).

Θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί βρισκόμαστε σ' αυτή την κατάσταση και θα διαπιστώσουμε ότι η απάντηση είναι προφανής. Εμείς φταίμε για ότι μας συμβαίνει, για ότι συμβαίνει στη χώρα μας. Έχει δίκιο ο πατέρας μου που λέει ότι: " Για όσα τραβάει το κορμί, φταίει το κεφάλι ". Εμείς ανεβάζουμε τους εκάστοτε κυρίους βουλευτές στην εξουσία για να μας αντιπροσωπεύουν επάξια. Το κάνουν όμως? Αν όχι γιατί δεν τους αλλάζουμε? Κάποτε όταν ήμουν μαθήτρια στο Γυμνάσιο είχα πει στον καθηγητή που μας δίδασκε Πολιτική Αγωγή για το ίδιο θέμα ότι θα πρέπει ανά τετραετία να αλλάζουμε κυβερνήσεις αν αυτή που επιλέξαμε την προηγούμενη δεν μας κάνει. Η απάντησή του ήταν ότι η Ελλάδα δεν είναι για πειράματα. Εκείνη την στιγμή θεώρησα ότι αυτό που είχα πει ήταν λάθος. Τώρα πιστεύω ότι μάλλον ο καθηγητής μου είχε άδικο που δεν ήταν τόσο διορατικός. Γιατί η Ελλάδα δεν είναι για πειράματα? Τι επιπτώσεις έχουν τα πειράματα γενικά? Τα πιο πολλά πειράματα έχουν φέρει επαναστατικές αλλαγές σε πολλούς τομείς, γιατί όχι και στην πολιτική ζωή αυτού του τόπου? Γιατί θα πρέπει να ψηφίζουμε με βάση τα κόμματα και όχι με κριτήριο τις αρχές, τις ηθικές αξίες και την προσωπικότητα του κάθε υποψήφιου? Αφού το βλέπουμε όλοι ότι με τις εναλλαγές των 2 κομμάτων η Ελλάδα δεν προχωρά (για να μην πω ότι οπισθοδρομεί κιόλας). Όλοι τα ίδια κάνουν, αυτό σκέφτονται οι περισσότεροι και γι' αυτό δεν θα προσέλθουν στις κάλπες. Ε, λοιπόν είναι καιρός να πάρουμε το μέλλον αυτού του τόπου στα χέρια μας. Είμαστε περήφανοι που είμαστε Έλληνες, είμαστε περήφανοι για την ιστορία μας και για τις φυσικές ομορφιές της χώρας μας. Είμαστε, όμως, περήφανοι για την πατρίδα μας σήμερα? Όχι γιατί βλέπουμε τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα σ'εμάς και τους ομόλογούς μας Ευρωπαίους και αγανακτούμε γιατί μειονεκτούμε φανερά σε όλους τους τομείς.

Πρέπει λοιπόν να δώσουμε ένα μήνυμα σ' όλους αυτούς τους διεφθαρμένους πολιτικούς ότι αυτή η κατάσταση θα αλλάξει, γιατί εμείς θα την αλλάξουμε. Γιατί δεν θέλουμε να είμαστε σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Γιατί δεν θέλουμε να είμαστε περήφανοι για το παρελθόν μας μόνο αλλά και για το μέλλον που κατασκευάζουμε και χτίζουμε για τα παιδιά μας. Είμαστε η γενιά που τα βρήκε όλα έτοιμα και που δεν έζησε τίποτα. Δεν έζησε κανέναν αγώνα. Μήπως τελικά έρχεται η ώρα που πρέπει να δώσουμε τη δική μας μάχη? Τη μάχη ενάντια σ' ένα πολιτικό σύστημα που δεν ικανοποιεί κανένα και να τους δείξουμε τη δυσαρέσκειά μας για όλα τα δεινά που υπομένουμε λόγω ανεκτικότητας. Πρέπει να σταματήσουμε να ανεχόμαστε τις καταστάσεις, πρέπει να έχουμε λόγο και αυτός ο λόγος πρέπει να ακούγεται. Μόνο λοιπόν στις εκλογές μπορούμε να ακουστούμε, μόνο τότε μπορούμε να επιλέξουμε να αντιπροσωπευτούμε επάξια, όχι με γνώμονα τα κόμματα, αλλά τους ανθρώπους. Ανθρώπους που θα τιμήσουν την ψήφο εμπιστοσύνης που θα τους δώσουμε και θα μας αντιπροσωπεύσουν επάξια στο Ευρωκοινοβούλιο αλλά και στη δική μας Βουλή των Ελλήνων.